خصوصیات یک مدرسه خوب
مدرسه مهمترین مؤسسه آموزشی است، که بیشتر فعالیتهایش صرف تربیت نسل آینده جامعه می شود. مدرسه در توسعه و حفظ و حراست از تمدن گذشتگان و انتقال آن به نسل آینده، سهم بسیار زیادی دارد.
لذا می توان از آن به عنوان یک مرکز اصلی تعلیم و تربیت نام برد، که نقش بسیار مؤثری را در پیشرفت، سربلندی و خوشبختی جامعه ایفا می کند. یک مدرسه خوب دارای خصوصیات و صفاتی است. قسمتی از این صفات مادی و ظاهری هستند، که از جمله می توان به موقعیت مکانی مدرسه، ظرفیت و تعداد کلاسها، زمین ورزش، حیاط مناسب، وسایل و امکانات آموزشی و اشاره کرد. اما یک مدرسه خوب، ویژگیهای دیگری نیز باید داشته باشد، که این ویژگیها با کار و وظایف مسئولین اداری و آموزشی مدرسه، ارتباط تنگاتنگ دارد، و مدرسه را در جهت رسیدن به اهداف تعلیم و تربیت و سرافرازی جامعه یاری می دهد، که در اینجا به پاره ای از آنها اشاره می گردد:
از آنجایی که دانش آموزان، گردانندگان چرخ های فعالیت های مختلف و متنوع جامعه خواهند بود، باید برای زندگی در یک اجتماع واقعی تربیت شوند. از این رو فعالیت های مدرسه باید به صورت واقعی و بدور از هر نوع تصنع و ظاهرسازی انجام پذیرد. مدرسه وظیفه دارد حقایق زندگی و واقعیتهای اجتماعی را به همان گونه که در جامعه رایج است، در اختیار دانش آموزان قرار داده و حوادث و تحولاتی را که در خارج و داخل مدرسه اتفاق می افتند، عیناً و بدون هیچ تغییری برای آنها توضیح دهد. شخصیت کارکنان مدرسه و بویژه معلم از عوامل بسیار مؤثر در هدایت و رهبری دانش آموزان است. آنچه بیشتر در مدرسه مورد توجه کودکان قرار می گیرد، صداقت و قاطعیت کارکنان آن است. معمولاً دانش آموزان از افراد ریاکار، چاپلوس و ظاهر فریب تنفر دارند و اگر در محیط مدرسه با چنین افرادی مواجه شوند، اعتماد و اطمینانشان از مدرسه تا حدود زیادی سلب خواهد شد. در چنین شرایطی ممکن است که دیگر برای کارکنان مدرسه از جمله معلم ارزشی قائل نباشند و گفتار آنان را خالی از اعتبار و غیر قابل قبول بدانند. مدیری که برای حفظ موقعیت خویش در مقابل مافوق خود به تملق و چاپلوسی می پردازد و یا در برابر بازرسان اعزامی از اداره به قبول هر گونه ریا و تظاهر تن در می دهد و بسیاری از اعمال ساختگی و دروغی را که در روزهای عادی خبری از آنها نبود، به موقع اجرا می کند، از نظر شاگردان فردی حقیر و زبون جلوه گر خواهد شد و چه بسا ممکن است این دوگانگی و تضاد در گفتار و اعمال مدیر، در رشد عاطفی و روانی کودکان اثر منفی بگذارد.
زیرا دانش آموزان از رفتار و اعمال اولیای مدرسه تقلید می کنند و به تدریج یاد می گیرند، که مانند آنها به دیگران دروغ بگویند، حق را ناحق جلوه دهند، خلاف حقیقت عمل کنند، چاپلوس و متملق باشند و برای پیشرفت در کارهای خود به ریا و تظاهر متوسل شوند.
مدرسه ,یک ,جامعه ,دانش ,های ,آموزان ,دانش آموزان ,که در ,یک مدرسه ,مدرسه خوب ,می توان
درباره این سایت